Vincent van Gogh voor Geestelijke Gezondheid - Venray

Jeroen O. H. V.

Als hoogbegaafd persoon met schizofrenie vind ik de behandeling die ik krijg bij het FACT Team Venray onvoldoende.
-Afbouw medicatie wordt niet planmatig besproken en gerealiseerd maar adhoc door de psychiater opgepakt. Zgn taperingsstrips dien je zelf aan te vragen bijvoorbeeld.
-De casemanager is onprofessioneel en geeft cliënt de schuld wanneer een behandeltraject niet werkt. Heb hiervoor de klachtencommissie ingeschakeld die dit dilemma aan de kaak stelde.
-De casemanager werkt persoonlijke (groei)doelstellingen tegen die niet passen binnen de invloedssfeer en expertise. Er werd passief agressief gedrag toegepast om je binnen een 'hokje' te stoppen.
-Ik mocht van de casemanager geen contact hebben met de psychiater wanneer ik hier behoefte aan had. Volgens mij is de functie toch in carrousel vorm opgezet om contact met meerdere zorgprofessionals te hebben. Koning Arthur zou zich kapot schrikken als hij dit tafereel zag.
-Passief agressief gedrag toepassen wanneer je per ongeluk te laat komt en je dan in de wachtruimte te laten bivakkeren totdat eindelijk eens een zorgprofessional verschijnt.
-CGT werkt bij mij niet omdat ik neuro typisch gekenmerkt wordt door een Sigma type persoonlijkheid. Dat zorgt ervoor dat de wereld hoe ik die ervaar op het Goddelijke/spirituele vlak zeer sterk ontwikkelt is en daardoor 'slechte' gedachten door dagelijkse gebeurtenissen steeds de overhand krijgen. Dit kan niet door CGT opgelost worden helaas.

Dan nu enkele pluspunten aangezien een genuanceerde zienswijze ook passend is:
+De klachtencommissie doet zijn werk goed en lost de klachten serieus op.
+De krachtcursus die ze aanbieden zorgt voor verbinding en erkenning onder de cliënten. Tevens worden er belangrijke tips gegeven over gezonde voeding, geslachtsgemeenschap, neurologische werking van psychosen e.d. Interessant materiaal om mee te werken.

daan

Reageren niet op klachten. Teambz. Lijkt alsof ze dit bewust doen om je te pesten, stressen.🤬 Dit bedrijf kan bankroet gaan.

Niels W. (.

Vincent van Gogh Venray heeft meerdere GGZ klinieken. Mogelijk geeft niet elke locatie je een opgesloten gevoel. De situatie is niet altijd veilig als je naar buiten wilt. Verder is het vaak noodzakelijk het te laten weten als je langer weg bent. Eenmaal daar kun je dus niet even thuis wat spullen ophalen of openstaande nota's betalen. En in mijn geval sloten ze me op in een kleine ruimte. Ook wel isoleer genoemd. Ze willen geen 'echte volwassenen' behandelen. In plaats van de volwassenen onder de medicijnen. De psychiater die je behandelt wisselt vaak. Wat erop neerkomt dat de behandeling met medicatie niet zomaar aangepast kan worden. Ik had bijvoorbeeld veel last van braken en daar werd niets mee gedaan. Vincent van Gogh is ook een keer slecht in een programma op tv genoemd wat op Youtube te zien is. Is plek niet altijd op tijd. Daarnaast is er verschil tussen begeleid wonen en beschermd wonen. Dit er kunnen bespreken had wel fijn geweest kunnen zijn. Een vervolgplek is wel bespreekbaar, maar duurt vaak lang. Ik wil werken aan herstel. Ik hoop dat er rekening kan worden gehouden met 1. mijn doelen en 2. fijne dromen.

Livia R.

Vincent van Gogh is een fijne psychiatrische inrichting, Vincent van Gogh Venray heeft 500o mensen personeel, zowel als op het hoofdkantoor, factteam en op het terrein bij verschillende afdelingen. 'Snachts zijn medewerkers van het hoofdkantoor bereikbaar en zijn binnen 20 minuten bij de cliënt. Er zijn veel verschillende activiteiten georganiseerd voor de cliënten, zoals schilderen, mozaïeken, tekenen en nog meer creatieve bezigheden, zelfs een kinderboerderij, een buurthuis waar iedereen kan binnen lopen en een kopje koffie drinken. Vincent van Gogh Venray is zeker goed aan te raden voor opname in een psychiatrische inrichting, Livia Raeskin, eigenaar van Vincent van Gogh Venray, Nederland.

Megan F.

Vreselijke instelling. Nooit tijd voor cliënten. Sluiten veel op. Geen tijd nemen voor een cliënt. Ondanks wekenlang duidelijk aangeven wat ik nodig heb. Raad deze instelling maar CIBU TOTAAL niet aan. Sommige personeel erg anti sociaal in contact , spreek hier gewoon van pestgedrag. Kwetserij en kleineren. Zogezegd iemand aansporen onderhand tot zelfdoding. Beter bij huisarts blijven want dit hier is net een levenseinde kliniek. Word niet gehoord niet gezien. Kan 100000x zeggen wat je nodig hebt maar krijg je geen gehoor aan. Heb heel veel instellingen gehad. Maar deze hier is de ERGSTE eruit. Deze zogenaamde zorginstelling helpt je juist nog meer aan trauma's en psygische ziektes! AL BIJ AL ECHT GEEN AANRADER. HULP IS VER TE ZOEKEN ZELFS GEEN LUISTEREND OOR. Excuses is altijd we hebben het druk. Maar ondertussen de hele dag op kantoor liggen vreten.

E V.

Zzp’er wees gewaarschuwd. Tweede herinnering inmiddels verstuurd! Zaak wordt morgen overdragen aan een incassobureau. Laten je bij ze werken en betalen vervolgens niet uit!

Rob H.

Afschuwelijk: ik werd er opgenomen, en zag vreselijke zaken, zoals een vrouw die een glazen theekopje bij zich had en plotseling voorover viel. Ze bleef liggen, en iedereen op de afdeling dacht ze gewond was, dat ze glassplinters in haar gezicht had.

De verpleegkundigen kwamen aan met een handveger, dus gingen we er van uit, dat de begeleidsters de rommel zouden opvegen. Maar de patiënt moest het zelf doen, terwijl ze vrijwel hulpeloos was. Dat stuitte me zozeer tegen de borst, dat ik een dag later een van die verpleegkundigen verbaal stevig heb aangepakt. Ze voelde zich - jawel - meteen bedreigd en schakelde haar meerdere in. Veel haalde dat niet uit.

Eerder schold een verpleger een cliënte de huid vol. Hij wist niet, dat ik meeluisterde, maar ik ving op dat ze op moest passen en dat hij haar in de gaten hield. Typisch een geval van geestelijke mishandeling.

De leidster van 'Villa Kakelbont' was een arrogante, omhoog getilde hotemetoot, die tijdens 'besprekingen' telkens in herhaling viel. Ook maakte ze duidelijk, dat vanwege geldgebrek elk bed gevuld moest blijven. Ik wist toen genoeg: het instituut wilde ons per se ziek houden, en zo centen opstrijken.

De nachtzuster had tijdens haar dienst niet in de gaten, dat een oudere, demente man door de gangen strompelde en overal aanklopte. Toen ik een dag later hiervan melding maakte, greep de leiding niet in. Diezelfde zuster bleef op haar post, en dirigeerde de cliënten wat ze wel en niet moesten doen.

Dat was toch wel het toppunt. Zelf je werk niet goed doen, en anderen commanderen. Tegenspraak werd niet geduld. Je kreeg een reprimande, of je mocht niet naar huis. Ondanks mooie praatjes werd je er voortdurend in de gaten gehouden.

Op den duur was ik het het spuugzat. Na het zoveelste incident - een woordenwisseling met een bemoeizuchtige verpleegkundige - pakte ik direct mijn spullen, en gooide de deur achter me dicht. Voorgoed. Ik ben er nooit meer geweest.

Wat in theorie een 'topkliniek' heette, was in de praktijk een gevangenis, met nauwelijks kans op verbetering of genezing. Dat legertje dokters, psychologen en verpleegkundigen aldaar dacht enkel aan de kliniek zelf; patiënten verveelden zich, zaten urenlang uit hun neus te eten, en kregen hun medicatie veelal te laat, omdat het aldaar zo gezellig was op het kantoor: het personeel kletste volop, en vulde zichzelf rijkelijk met koffie en gebak

Zo ook vlak voor mijn vertrek. Een medebewoonster had barstende hoofdpijn en huilde. Het personeel had haar paracetamol beloofd, maar diezelfde kliek was weer eens te laat. Gelukkig had ik zelf nog paracetamol, en gaf haar een tabletje.

Ze reageerde opgetogen, en was snel van de pijnklachten af, waarna ik haar mijn hele voorraad paracetamol heb gegeven.
Uiteraard gaf ik de verpleegsters en verplegers een veeg uit de pan. Ze vonden dat ik me met m'n eigen zaken moest bemoeien. Typisch vluchtgedrag: wel commanderen, maar tevens geen kritiek kunnen verdragen. Een veelgehoorde klacht over deze soort van gezondheidszorg.

Ik adviseer iedereen om nimmer met dat Vincent van Gogh in zee te gaan. Daar werken louter vuilbekkende egoïsten en baantjesjagers, uit op geld. Zoek liever een prima huisarts en ga terug naar de basis. Daar kom je als cliënt of patiënt veel verder mee.

Kijk vooral naar je eigen kwaliteiten, zoek afleiding, en laat je geen 'hulp' van de pseudowetenschap aansmeren. Je bent sterk genoeg, vaak sterker dan jezelf denkt, en ga met jezelf aan de slag.

Daniella B.

Als ik stappen vooruit wil zetten en zeg ik doe mee met activiteiten word ik zo aangesproken op een manier om mij tegen te houden. Dit vind ik niet leuk. Dagbesteding kun je slavernij noemen, omdat het werken is wat je niet betaald krijgt. Zelfs betaald vrijwilligerswerk doen ze hier niet. Dit vind ik oneerlijk.