Peter V. R.
5/5
In 1609 werd in Sittard officieel de protestantse gemeente gesticht door de aanstelling van de eerste predikant.
Pas na de godsdienstvrijheid in 1632 werd het mogelijk om een eigen kerk te bouwen en dit gebeurde door Johan Lemmens in 1635 - het Gruizenkerkje .
Het gebouw lag destijds geheel verscholen tussen de rest van de bebouwing van de Gruizenstraat.
In 1680 , na de verwoesting tijdens de Franse bezetting ( 1677 ), werd de kerk herbouwd.
In 1684 werd de klokkentoren gebouwd en werd luiden van de klok officieel toegestaan.
In de volksmond werd gesproken over het " geuzenklompje " ( dit ten gevolge van de lage toren en het hoge dak ) . Dit werd later aangepast
In de Gruizenstraat hebben de bewoners een zich tegenover hun woning bevindend braakliggend terrein in gebruik genomen als openbare tuin ( Het Gruuzehäöfke ).
De twee vakwerkhuisjes dateren uit het jaar 1593. Zij zijn op een eigentijdse wijze verbonden met het Gruizenkerkje.
Op het kleine plein staat een monumentje als eerbetoon aan de vele troubadours uit de regio.
In het Gruizenstraatje staat ook de stadsboerderij " den tempel ".
De ontstaansgeschiedenis is een groot mysterie. Er is zelfs in het stadsarchief weinig over te vinden .
Wel heeft het gebouw een volkslegende :
De wagen van Heldewé
Dit verhaal gaat over een deftige man die heel vroeger in het Gruizenstraatje woonde.
Zijn huis heette " in den tempel ".
Hij bezat kisten vol goud en een wagen met 4 paarden.
Zijn naam was Heldewé en hij had één dochter.
Hij moest afscheid van haar nemen toen hij vertrok om een verre reis te maken.
Hij keek uit om haar terug te zien , maar bij zijn thuiskomst was het akelig stil. Hij was beroofd en zijn dochter lag op de grond , badend in haar eigen bloed.
Vlak na die gebeurtenis vertrok Heldewé en er werd nooit meer iets van hem gehoord.
Maar... elke nacht tussen twaalf en één uur keerde zijn geest terug naar Sittard. Zijn wagen denderde zonder door paarden getrokken te worden via het Gruizenstraatje naar het kerkhof waar zijn dochter begraven lag.
Als de vader het graf bezocht had , verdween de wagen weer , om de volgende nacht terug te keren.
