Manege Nieboer - Hoogezand

Deveny F. N. T.

Ik kwam hier met mijn al wat oudere paard eind februari 2025 te staan in de groepshuisvesting. Hij zag er op dat moment prima uit (foto's 1&2). Hij viel wel gelijk wat af, maar dacht dat het van de stress kwam (foto 3&4) Het ging een maand "goed", maar daarna al snel mis. Het voerbeleid kon niet slechter.. 12 paarden, 4 slowfeeders en 2 voerbeurten per dag. Elke dag en/of nacht stonden ze uren zonder eten. Alle paarden hadden honger en er ontstonden ruzie's tussen de paarden. Mijn paard stond onderaan de rangorde en zat onder de wonden en na 2 maanden was hij enkel bot met vel (foto 5). Er kwam een stal vrij, dus uit nood heb ik hem daar geplaatst. Vrij snel kwam hij er bovenop gelukkig (foto 6). Echter, met de stalling is ook het een en ander mis. Ook daar trof ik hem élke dag aan zonder hooi, soms van 10 uur sochtends tot 3 uur smiddags. Het word aangeboden als "volpension", maar je moet zelf je eigen paddock uitmesten, je paard brengen en halen van de wei en de weide zelf onderhouden (mocht je dit willen). De wei deel je met alle andere mensen en paarden van het stallenblok. Hiervoor worden roosters gemaakt en het gras is haast voor de zomer al op. De paddocks zijn ongeveer 10 bij 4 meter en zijn volledig gevuld met asfalt granulaat. Ze konden niet rollen, liggen of fatsoenlijk bewegen. In de weide maanden heeft je paard geluk en kan hij daar een dagdeel zijn benen strekken en rollen. Ik haalde mijn paard elke dag met stalbenen van de paddock, welk tijdstip dan ook. Ik ben nu anderhalf week geleden weg gegaan met hem, en hij leeft helemaal op. Hij ziet er weer fantastisch uit (foto 7), zijn benen zijn hier nog geen 1 keer dik geweest en heeft eindelijk zijn leuke eigen karakter weer terug. Je paard is bij stalhouderij en manege Nieboer geen paard meer! Welzijn staat NIET voorop! Pas op..

JLB R.

Ik denk dat fotos genoeg zeggen.

Binnen twee weken van mooie volle merrie, naar erg slank en sportief. Niet op de goede manier.

Te weinig hooi, te weinig voer momenten en te weinig plaatsen van aanbod. En geen deugdelijke slowfeeders systemen. Op het moment dat wij stalden, was er ook geen schoon en fris stro aanwezig, waar ze aan konden knabbelen als het hooi op was.

Onvoldoende weidegang om dit te kunnen compenseren.
Paarden vertonen duidelijke onrust en de zwakkere en jonge paarden zaten vol met beten.

Hierover mag niet gesproken of gediscussieerd worden. Zelfs bijvoeren van je eigen hooi is uit den boze.

Het is "take it, or leave it."

Dus uit welzijns overweging vertrokken.

Mel

Ik heb hier 6 maanden gestaan. Paarden kregen te weinig hooi, geen water op het weiland, en stonden in te grote kuddes wat leidde tot stress en vechtpartijen door te weinig hooi. Tijdens verhuizing was het hek afgesloten en moest de politie ingrijpen. Veiligheid en welzijn van de paarden hadden hier helaas geen prioriteit.

G. F.

Ik heb hier net geen jaar gestaan, maar ben helaas onverhoopt weggegaan. Ik kwam aan met een mager paard en op stal binnen 3 weken kwam hij aan. So far so good. Maar een 5-jarige op stal met kleine paddock was geen goed idee, hij werd gek. Er was gelukkig wel een andere optie: de groepshuisvesting. Hierin werd meegedacht: we konden het proberen en zijn toen overgegaan op de groepshuisvesting.
Daar begon voor mij de ellende. In maart is hij daar komen te staan: half april heb ik gemeld dat hij te veel af viel waarop tegen mij gezegd is: ze gaan binnenkort de wei op. Helaas was daarmee het probleem niet opgelost. Voor 15 paarden (wat te veel is voor zo'n stuk!) stonden er te weinig bakken en deze werden door de vaste werknemer prima gevuld, maar als hij een vrije dag had of op vakantie was hadden wij een rooster om extra bij te gaan voeren. Op dagen dat hij niet aanwezig was waren de paarden boos, onrustig en was het soms gevaarlijk erbij in te gaan om je eigen paard te kunnen pakken. Op 4 dagen mochten ze op de weide, maar hier is een watervoorziening die de meeste paarden niet snappen en het 9 van de 10 keer niet doet. Dus zoveel uur op de weide maar dan zonder water.
In de laatste maand zijn er vanuit de groepshuisvesting van de 15 paarden zijn er 8 verhuisd naar een plek voor beter voerbeleid. Er was geen mogelijkheid tot overleg, voerbeleid was goed en de sfeer was ronduit k. Bij eentje heeft zelfs de politie moeten komen omdat de poort geblokkeerd werd en ze het paspoort niet meekreeg. Voor mij was dat de druppel en was de stress te hoog!

Femke G.

Wij zijn in september 2024 bij Nieboer gekomen. Wij kwamen met twee paarden, jonkie en een oude. Ons jonge paard was heel mager hier gekomen, stond op stal met overdag op een kleine paddock samen met onze pony. Na 3 weken was het stukken beter en was men paard op gewicht, helaas was de paddock voor mijn destijds 4-jarige 1,70+ NRPSer te klein en had die meer ruimte nodig. Nou was der ook een groepshuisvestiging. Mijn paard kwam in februari in de groep met nog een paar andere paarden in korte tijd. Van februari tot ongeveer eind maart werd der redelijk gevoerd. Mijn moeder heeft toen via app contact gehad met de staleigenaresse, deze zei dat ze toch ergens binnenkort de wei op gingen en ze “schraal” de wei op gaan. Toen ze de wei op gingen ging het weer even goed. Wij kwamen terug in juli van vakantie voor twee week, vlak daarvoor begon het probleem maar het viel niet op want we gingen net op vakantie met de paarden. Toen we terug kwamen waren alle andere paarden al redelijk chagrijnig. Der waren namelijk 5 extra paarden in gekomen en er stonden dus 15 paarden op een plek waar dat echt te veel was. Stonden te weinig voerbakken voor alle 15 paarden. Ook werd der door de dochter van de stal eigenaresse echt te weinig gevoerd waardoor de jonge paarden en de paarden lager in de rangorde te weinig eten was. Mijn paard ging van een leuk vrolijk paard naar een paard wat alleen maar gefocust was op eten. Het werd gevaarlijk om paarden uit de paddock te halen omdat alle paarden honger hadden en er mee uit wouden. Er was geen mogelijkheid tot overleg over het voerbeleid omdat ze volgens de staleigenaresse genoeg eten was. Dit was echter alleen waar als de vaste medewerker voerde en niet de dochter van de stal eigenaresse. Ze mochten op ma,di,do,vr op de weide. Er was een watersysteem dat sommige paarden snapte en andere niet, niet dat het iets uit maakte want hij was afgelopen tijd met het warme weer alsnog kapot en hier werd niks aan gedaan. Het stroom was ook erg slecht waardoor der meerdere keren uit verschillende weides paarden zijn ontsnapt en bij elkaar inliepen. Ook werd de sfeer grimmig toen de staleigenaresse de opdracht gaf om een shovel voor de deur te zetten en het paspoort van 1 paard niet mee te geven, hierbij heeft de eigenaresse van het paard de politie bellen en pas nadat de politie kwam en kwam bemiddelen kreeg ze het paspoort pas. Wij hebben besloten om onze paarden er zo snel mogelijk weg te halen om voor de gezondheid van onze paarden maar ook die van ons te kiezen, aangezien we ons de hele tijd streste of ze wel genoeg eten hadden en we elkaars paarden elke dag bijvoerde.

Esmee V. D. S.

Mijn paard heeft hier ook even gestaan het was rond uit slecht…. Mijn paard kreeg stress, te weinig eten waardoor ik zelf steeds ging bij voeren maar wat eigenlijk niet mocht.
Er is geen mogelijkheid tot een beetje bewegen voor die paarden die op stal staan en er kwam steeds heel weinig stro in de stal. Ze mochten alleen los in het uitloopje aan de stal of in de cirkel maar dat is echt veel te weinig die paarden kunnen echt nergens heen super slecht!!

Ben er heel snel weer weg gegaan vond het drie keer niks en mijn paard al helemaal niet.

Rooos

In totaal heb ik hier 1,5 jaar gestaan waarvan de helft op de zelfvoorziening en de andere helft in de groepshuisvesting.

De zelfvoorziening:
De huur van de zelfvoorziening is verdeeld over de pensionklanten die de paddock huren. Als er iemand weg gaat wordt de huur voor de blijvende klanten meer. Er moet namelijk worden voldaan aan het totale huurbedrag. Er is 3 maand opzegtermijn, wat juridisch gezien niet mag omdat je per maand betaald.
Je deelt een mestbak met de andere zelfvoorziening. Deze wordt vaak te laat geleegd en past er geen mest meer bij op.

We zijn in gesprek geweest over het mestbak probleem, de afspraken die toen zijn gemaakt kwam de stalhouder na 2 dagen al niet na.
Wij kregen zelfs de schuld en de opdracht om beter met de mestbak om te gaan, als we dit niet deden zou de bak in zijn geheel worden weggehaald.
Er werd ons verteld te appen als de bak te vol zat. Na 5 berichten was de stalhouder het al zat en werd ons verteld dat we moesten stoppen met appen.
Kortom, er word het een gezegd, maar het ander gedaan.

Ook heb ik 8 maanden in de groepshuisvesting gestaan.
Hier zou het maximale aantal paarden 12 zijn. Uiteindelijk bleek dit getal toch erg flexibel (eindstand 15 paarden.) De paarden kregen hooi uit 4 bakken met slowfeeders. De slowfeeders werden vrijwel nooit dichtgemaakt waardoor de paarden deze erg makkelijk uit de bak kregen, of de bak in zijn geheel omgooiden. De bakken waar het hooi in word gevoerd zitten scheuren in met gevaarlijke scherpe punten. Ook hier wordt niks aan gedaan.

In februari zijn er in korte tijd 5 nieuwe paarden bij gekomen in de groepshuisvesting. Er werd geen extra bak in de paddock gezet waardoor de nieuwe paarden amper kans kregen om hooi te eten. Ook werd de hoeveelheid hooi niet aangepast. Hierdoor zijn de paarden die lager in rang staan en nieuwe paarden snel en veel zijn afgevallen. De paarden hebben sommige dagen uren zonder hooi gestaan waardoor ze erg gestrest en hongerig waren. Toen we onze zorgen kenbaar maakten bij de stalhouder, was de reactie “Paarden horen schraal de wei op te gaan”, “Er is niks mis met ons voerbeleid, paarden kunnen best een paar uur zonder hooi”.

Toen ze eenmaal op de wei stonden hoopten we dat het beter zou gaan. Maar helaas, er wordt niet met strookbegrazing gewerkt waardoor binnen enkele weken het gras zo goed als op was.

Wanneer er nieuwe paarden bij de kudde in komen wordt er niet gekeken naar het type paard en of ze wel in de kudde passen. Hierdoor was er vaak disbalans in de kudde.
In juli waren er binnen een week weer 5 nieuwe paarden bij de kudde gekomen. Het hooi werd nog steeds niet aangepast op de hoeveelheid paarden. Omdat de paarden hongerig en gestrest waren werd het steeds gevaarlijker om in de paddock te zijn, of om je paard uit de paddock te halen. De paarden reageerden dit ook heel erg op elkaar af waardoor ze veel wonden hadden.

Het hooi probleem is inmiddels al meerdere keren aangekaart bij de stalhouder. Alleen de stalhouder is er van overtuigd dat er geen problemen zijn en dat er genoeg hooi wordt gevoerd.

De paddock wat de groepshuisvesting is, bestaat uit een poeltje, 4 zeecontainers en tussen de zeecontainers is het overdekt. Klinkt fantastisch. Maar in werkelijkheid is dit helaas niet zo mooi als het lijkt. De bodem van de paddock is deels zand en deels asfalt granulaat. Het zand is snel een modderbende waar je tot je enkels inzakt. Het asfalt granulaat, wat ook over het gehele terrein ligt, is ontzettend hard en gaat in de hoeven van de paarden zitten.

De containers en overdekte plekken liggen vol met mest. Elke maand zou 1 van de overdekte plekken en een container leeggehaald worden, maar dit in de 8 maanden dat ik hier heb gestaan nooit gebeurd. De mest in de rest van de paddock wordt wel weggehaald.
Dit in combinatie heeft bij veel paarden voor hoefproblemen gezorgd (o.a. rotstraal en hoefzweren).

De stalhouder heeft totaal geen gevoel voor het welzijn van de paarden. Als je het niet eens bent met hoe zij dingen doet, mag je vertrekken.

John V. D. B.

We hebben het paard in de stalling gebracht, dik rond en gezond. Binnen twee weken konden we zien dat ze aanzienlijk was afgevallen, lusteloos werd en onder de beetwonden zat van paarden hoger in de rangorde. Ik heb zelf gezien hoe ze meerdere malen bij voerplaatsen werd weggeschopt en door bijten in de nek en schoft werd aangevallen als ze naar het hooi toe wilde.
Er staan te veel paarden met te weinig voerplekken. Daarnaast heb ik meerdere malen gezien dat de paarden een hele nacht zonder voer staan. Stro om op te knagen was er ook niet meer. De kudde toont daardoor erg onrustig.
Zelf voeren is niet gewenst en wordt niet geaccepteerd.
Als je zelf voert krijg je ook een tik over de vingers en krijg je de boodschap als je het niet bevalt ga je maar weg. Voor ons niet geschikt, daarom zijn we vertrokken.
Overleg met stalhoudster is niet mogelijk. Ze zegt A doet B