Casa Bonita, locatie van Zorggroep Apeldoorn - Apeldoorn

Annet V.

Mijn oude buurvrouw is helaas daar en kan niet terug naar haar eigen huisje. Echter is ze heel blij hier terecht gekomen te zijn. Ze wordt er liefdevol en goed verzorgd. Ook als ik bij haar ben en goed om me heen kijk zie ik dat om me heen gebeuren. Zusters, begeleiding, schoonmakers en zeker ook de vrijwilligers allemaal even lief en respectvol. Het is niet leuk maar als het dan moet wat is het dan fijn dat er een plek is als hier waar je als mens behandeld wordt.

Ellen S.

Ik ben fan van Casa Bonita! Mijn tante heeft daar ruim 2 jaar gewoond en is er zeer goed verzorgd. Helaas is zij op 105 jarige leeftijd overleden. De mensen die ik daar in die tijd heb leren kennen zijn allemaal erg lief. Het is gezellig in Casa Bonita en men heeft gebruik gemaakt van mooie tinten op deuren en wanden. In Casa Bonita ruikt het veel minder naar urine dan in het verzorgingshuis waar mijn moeder woonde. Ik noem geen baam. Een prettige bijkomstigheid!

René V. Z.

Het ziet er netjes maar gedateerd uit. De kamers zijn sober maar compleet (tv, kast en nachtkastje) met een elektrisch verstelbaar bed.
Douche en toilet zit tegenover de kamer, op de gang.

Joy C.

De gesloten afdeling heeft geen buitenruimte waar mensen kunnen wandelen, dat heb ik weleens anders gezien, met veel wandelruimte om de gebouwen en mogelijkheden om ( begeleid} te tuinieren, hebben ze iets te doen. Is dat afhankelijk van de subsidie die dit soort instellingen krijgen? Met wat aanpassingen kan dat hier makkelijk gemaakt worden, ruimte genoeg, bv om het hertenkamp ( de herten hebben wel ruimte) Hier lopen mensen de hele dag om de trap heen omdat er niets anders is. wordt je toch wel depri van. Verder zijn er lig(kantelstoelen) in omloop, zodat mensen niet in bed hoeven te blijven liggen omdat zitten zo'n pijn doet. Sommigen hebben wel zo'n stoel, wie bepaald dat?

mark

Wat fijn dat mijn moeder de laatste maanden zo een goede zorg heeft gekregen op afdeling zilverbeek. Al het personeel van deze afdeling was zo begaan met mijn moeder en met ons als gezin. We weten hoe zwaar het is geweest maar jullie bleven maar geven

Cee G.

Wat is dit een vreselijk trieste omgeving. En helemaal 's avonds als het donker is.

Ik ging op bezoek bij iemand. Om 19.30 u. in oktober dus al donker.

Je komt er al moeijk binnen (intercom deed het slecht), vervolgens sta je in de grote hal. Niemand achter de receptie, er komt ook niemand naar je toe. Ik wist ongeveer waar we moesten wezen (akelei, 4e verdieping, ze hadden er beter akelig van kunnen maken), dus op naar de 4e. Daar nog even gevraagd (behulpzame verpleegkundigen, dat wel) en toen wist ik waar ik wezen moest.

Ze hebben een poging gedaan om er nog iets van huiselijks van te maken door op diverse deuren prints te plakken die hierdoor lijken op diverse voordeuren. Helaas wordt het hier niet veel beter van. Het blijft een soort van klinisch tintje houden. Ook dito lucht.

De kamer is ook droefenis ten top. Nare harde t.l. verlichting. De boventoon van deze kamer was oranje... Geen enkel kastje wat op slot kan (leuk voor de waardevolle spullen van iemand). Er was een laadje wat op slot kon, echter was deze zonder sleutel... Het was dat degene die hier moest verblijven wat eigen spulletjes van thuis had (t.v., klok etc.) waardoor het iets huiselijker aan deed, maar dat was dan ook alles. En ik snap dat de kamer makkelijk schoon gemaakt moet kunnen worden, maar dat kan ook met wat mooier vinyl.

Ik kan niks zeggen over de algemene ruimtes daar wij daar maar even geweest zijn voor automaatkoffie die smaakt als automaatkoffie (vrieskoffie van D.E., je moet ervan houden).

Nog even met die cliënt naar de rookruimte geweest: dat is wat het is. Niet bijzonder, ook niet slecht. Achter de rookruimte is een soort van restaurant/zitjes waar 's avonds bijna niemand zit, ook weer met beroerde verlichting. Het geheel komt een beetje sinister over, alsof het een onbemande verzorginstelling betreft.

Wat ik begrijp van de cliënt is dat het verzorgende personeel prima is. Dat is dan nog een pluspuntje.

Zoals ik er tegenaan kijk zijn er een aantal verbeteringen mogelijk. Andere (betere) verlichting. Een wat vriendelijkere/mooiere aankleding van de kamer. Een receptie/hal waarin het duidelijk is waar je heen moet.

Ik denk echter dat dit lastig te realiseren is qua kosten etc. Herbouw is wellicht goedkoper.

Lineke V. H.

Vandaag voor het eerst op bezoek geweest bij mijn man in Zorghotel Chrysant voor Covid-patiënten die in het ziekenhuis zijn uitbehandeld. Tot mijn verbazing kon er op de slaapkamer slechts één klein raam open. Het rook er niet fris. In de huiskamer, waar mijn man meestentijds alleen verblijft, stond ook geen raam open. Ook de communicatie vanuit de zorg naar het thuisfront laat n.m.m. te wensen over. Jammer.

Els B.

Het was gezellig om met de mensen te zingen ,ze genieten daar van .Groetjes Els Broekhuis .